Féline: Ik vind het heel fijn dat ik weet dat als iets niet zo gemakkelijk gaat, of ik het anders doe, dat ik niet minder slim ben, maar dat er een reden voor is dat ik op een andere manier denk. Dat ik weet dat andere mensen ook deze problemen hebben bij sommige dingen, net als ik. Ik had bijvoorbeeld veel moeite met klokkijken. Maar 5 minuten nadat Natasja had verteld hoe klokkijken op een analoge klok werkte, kon ik klokkijken. Het geeft een goed gevoel dat ik ook kan leren zoals andere mensen, soms zelfs beter.
Met spelling had ik ook heel veel moeite, maar nu ik weet waar ik precies moeite mee heb, kan ik daar samen met Natasja aan werken. Lezen en begrijpend lezen kan ik goed en voor het voortgezet onderwijs is dat belangrijk. Nu ik weet dat ik daarom wel kan gaan leren wat ik graag zou willen, lukt het allemaal veel beter. Ik weet wat ik lastig vind, maar ik weet ook dat ik het goed genoeg kan.
Ik ben blij dat ik nu aan iets kan mee doen waar ik eerder niet aan mee kon doen, omdat het niet ging of lukte. Dat ik nu met vertrouwen aan iets kan beginnen zonder te veel stress te hebben.
Mijn naam is Christel. Ik wil je bedanken voor het inzicht dat je me hebt gegeven.
Ik weet eigenlijk al heel lang dat ik anders denk. Misschien al wel vanaf voordat ik naar de basisschool moest. Ik wilde écht niet, heb staan huilen op het schoolplein. Daarna heb ik school altijd verschrikkelijk gevonden. Ik voelde me dom. Ik kon slecht lezen en was ontzettend onzeker. Die onzekerheid is altijd zo gebleven.
Ik heb HAVO gedaan. Waar ik in de 5e dyslectisch ben getest. Daarna verschillende niveau’s aan opleidingen en uiteindelijk zelfs een Master. Toen ebde het gevoel van dom zijn een beetje weg. Toch? Want hoe kun je dom zijn als je toch een Master haalt?
Met mijn dyslectie-verklaring heb ik nooit iets gedaan. Ik zeg altijd: ik bén niet dyslectisch, ik dénk gewoon anders.
Daarna keken mensen me vaak wel raar aan. In de zin van: maar als je dyslectisch bent, dan is dat al anders toch?
Ik heb heel lang gezocht naar wat ik nou eigenlijk ben. Dyslectisch? Hooggevoelig? Dom? Of juist heel slim? Een oude ziel? Of gewoon gek?
En al die tijd huppel ik gewoon door het leven. Mensen zullen mij niet snel typeren als zoekend, maar toch was ik dat wel.
Toen ik jouw eerste podcast hoorde (ik denk een maand geleden) vielen alle puzzelstukjes op z’n plek. Ik ben rechtsdenkend!! Hoe mooi is dat! En ik denk dat ik heeel rechtsdenkend ben. Haha.
Ik vind dat het onderwijs mij gefaald heeft. Ondanks dat ik best ver ben gekomen, heb ik áltijd mijn eigen weg moeten vinden. Inmiddels ben ik sinds februari weer begonnen met een opleiding en wel tot basisschool leerkracht (zij-instromer). Het is mijn 4e studie. Ik ben 39 jaar. En knal! Ik loop meteen al tegen een heleboel dingen op.
Wat zou ik graag als leerkracht het onderwijssysteem veranderen naar een systeem dat meer aandacht besteed aan rechtsdenkende leerlingen. En waarin anders zijn geaccepteerd wordt.
Voor nu in ieder geval: HEEL ERG BEDANKT namens de gehele rechtsdenkende samenleving. We hebben meer mensen nodig zoals jij!
Ik wil je bedanken voor je cursus. Alles wat je beschrijft steeds is zo normaal voor ons dat ik het niet eens weet te benoemen. Zeker niet zo in detail geanalyseerd stap voor stap met veel dwarsverbanden. Ik en mijn zoon leven dit gewoon, het is ons normaal. Ik begrijp niet hoe jij in staat bent geweest alles zo in detail neer te schrijven. Ik hoop dat veel leerkrachten het begrijpen. Clara